توضیحات :

تحقیق در مورد زهد اسلامي (زهد از دید اسلام) در 16 صفحه در قالب Word قابل ویرایش.

بخشی از متن :

ابن أثير، لغت شناس معروف در كتاب ارزشمندش، النهاية ، مي نويسد: «الزهد: قليل الشيء شيء زهيد؛ زهد؛ يعني، چيز اندك و ناچيز». [ وقتي گفته مي شود:] «تزاهدوا الحدّ: احتقروه و أهانوه؛ نسبت به چيزي زهد ورزيدند؛ يعني، آن را حقير شمردند و ناچيز انگاشتند». همچنين يكي از معاني زهد، خويشتن داري از ارتكاب نارواها و خودداري از ناسپاسيهاست؛ چنانچه پيامبر (ص) فرمود: «الزهد هو أن لا يغلب الحلال شكره و لاالحرام صبره، زاهد كسي است كه در هنگام دستيابي به موارد مشروع و حلال، خود را گم نكند (به افراط و تفريط نگرايد) و در صورت فراهم آمدن زمينه ارتكاب حرام، صبر و خويشتن داري را از دست ندهد و دست به گناه نيازد.»

مرحوم نراقي در كتاب معروف خود، جامع السعادات، مي نويسد: «ضد حب الدنيا و الرغبة اليها هو زهد؛ ضد دوستي و تمايل به دنيا را «زهد» گويند او مي افزايد: «زاهد كسي است كه قلب او شيفته و وابسته به دنيا نباشد و جز به قدر ضرورت زندگي به دنيا رو نياورد.»

طريحي مي نويسد: «الزهد من الشيء خلاف الرغبة فيه؛ زهد نسبت به چيزي عبارت است از : عدم تمايل و گرايش قلبي نسبت بدان». وي همچنين در تبيين معناي زهد از معاني الأخبار مرحوم صدوق، حديثي نقل مي كند كه : «الزهد يحب ما يحب خالقه، و يبغض ما يبغض خالقه، و يتحرج من حلال الدنيا، و لا يلتفت الي حرامها؛ زاهد كسي است كه معيار حب و بغض او حب و بغض خداي متعال باشد و هرچه كه در نظر خدا محبوب است در پيش او محبوب باشد، و هر چه كه در پيش خدا مبغوض است در چشم او ناپسند آيد، و از حلال دنيا كناره گيرد و به حرام آن اعتنا نكند.»

وي مي نويسد: زهد واقعي، حاصل نمي آيد، جز با سه نوع ترك كه عبارتند از:

1. ترك دنيا؛ 2- ترك زينت؛ 3- ترك خواسته هاي نفساني

البته در احاديث هم به اين سه نوع ترك اشاره شده است:

«الزهد في الدنيا ثلاثه أحرف زاء وهاء و دال، فأما الزاء فترك الزينه و اماالهاء فترك الهوي و اما الدال فترك الدنيا؛ واژه زهد داراي سه حرف است: «زا» علامت ترك زينت است، «ها» نشانة ترك هواست، و «دال» علامت ترك دنيا مي باشد.»

در باب بيان فوايد زيارت اهل قبور آمده است:

«فزوروها فانها تزهد في الدنيا و تذكر الآخره؛ به زيارت اهل قبور بشتابيد! زيرا اين عمل ماية زهد ورزيدن در امور دنيوي و يادآور زندگي اخروي است».

چنانكه قرآن كريم از حالت ويژة برادران يوسف در هنگام فروختن وي به قافلة مصري اين چنين ياد مي كند: آنان به قيمتي اندك و ناچيز قانع شدند و با بي اعتنايي ويژه اي از كنار او گذاشتد: « و شروه بثمن بخس دراهم معدوده و كانوا فيه من الزاهدين»

از دقت در اصل مفهوم لغوي و اصطلاحي و موارد كاربرد كلمة زهد به دست مي آيد كه «زهد» عبارت است از: عدم گرايش و رغبت قلبي نسبت به دنيا و امور دنيوي و پرهيز از آن، زهد، ضد حرص و آز به معناي حقير و ناچيزانگاشتن، اهانت رواداشتن و انهادن است، و ترك كردن از پيامدهاي اين حالت ويژه مي باشد؛ همچنين مي توان زهد را به بي اعتنايي و عدم وابستگي قلبي نسبت به دنيا تفسير كرد. البته از تقابل زهد و حرص بهتر مي توان به حقيقت مفهوم زهد، دست يافت. چنان كه يكي از عرفاي بزرگ در تفسير زهد مي گويد:

«الزهد فراغ القلب من الدنيا لا فراغ اليد منها و يقابله الشح و الحرص؛ زهد آن است كه دل انسان، وابسته به دنيا نباشد، نه آن كه دست آدمي از مال دنيوي خالي باشد، از اين رو در برابر زهد، حرص و آز قرار دارد.»

اهميت زهد

زهد، در فرهنگ و معارف الهي، داراي ارج و اهميت ويژه اي است، تا آنجا كه پروردگار متعال، اسوگان و راهبران راستين را به روي آوردن بدان فراخوانده است: «و شرط عليهم الزهد في درجات هذه الدنيا الدنية» ؛ زهد زينتي است خدايي در زندگي خدا باوران. زهد همه گونه نيكيها و خيرها و زيباييها را به همراه خود دارد و كليد همة خوبيهاست. در ساية زهد، عبادت پروردگار متعال به بهترين وجه صورت مي پذيرد. زهد يكي از مصاديق حكمت الهي در ميان انسانهاست، چنان كه پيامبر اكرم (ص) فرمود: «مراد از حكم در آية و آتيناه الحكم صبياً، كه دربارة يحياي پيامبر (ص) نازل شده است، زهد پيشگي است.»

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید