توضیحات:

تحقیق پوششهاي بر پايه آب در 85 صفحه در قالب Word قابل ویرایش.

بخشی از متن :

ند بطور رضايت بخشي امولسيونه شوند با استفاده از آميختن يك امولسيونه كننده‌با دارا بودن ارزش HLB مناسب ( در زير )

امولسيونهاي پليمري :

ماهيت امولسيون :

يك امولسيون در 2 شكل است : سيستمي كه مركب است از مايع در شكلي از قطرات ريز ( به صورت پراكنده ) ومعلق يا پراكنده در مايع دوم (به صورت متصل ) در آنچه كه حل نشدني است معمولترين تركيب امولسيون محتواي آب به شكل پيوسته است پليمر امولسيون ها از اين نوع هستند هنگامي كه حالت پراكنده يك جسم جامد مورد نظر است سيستم ، انتشار ناميده مي شود. اما چون معمولا پليمر ها بيشتر جامد هستند تامايع حالت امولسيون هميشه براي سيستم پليمرها استفاده مي شود امولسيون در آبي كه پراكنده است ودر يك شكل پيوسته وجود دارد اما اينها بقدرت با لايه سطحي مواجه مي شوند .

شكل گيري امولسيون

فرض اين است كه خواهان توليد يك امولسيون از روغن بزرگ در آب هستيم بهم زدن وتكان سريع و شديد ومايع باهم يك ماده معلق از خطرات ريز روغن توليد خواهد كرد اما وقتي كه حركت و تكان توقف شد درمايع به دولايه متمايز اشكار تقسيم مي شود ( شكل 1-19)

بهر حال اگر آب داراي مقدار كمي از يك صابون يا يك عامل موثر سطحي ( يا ترساز ) باشد با قي مانده هاي قطرات ريز روغن در آب پراكنده مي شود ويك امولسيون تشكيل مي شود هنگامي كه امولسيون براي مدتي در جايي باقي بماند بدان منجر خواهد شد كه قطرات پراكنده ريز روغن بالا روند ( وزن مخصوص روغن برزك كمتر از آب است ) اين به عنوان دوغاب امولسيون ها شناخته شده است ، كه به جداسازي سر شير از شير شبيه است در نتيجه حركت دو غاب دوباره به آساني پراكنده مي شود اماساختمان دو غاب مي تواند از افزايش حالت چسبندگي آب جلوگيري كند .

از جمله مواردي كه با اين هدف استفاده مي شوند سلولز اتر قلياي نمك اكريليك ، آلژنيات ها و قلياي كازئين هستند همچنين اين قبيل عامل هاي غليظ سازي مانند اموسيونهاي ثبات بخشنده يا كلوئيدهاي محافظ معرفي مي شوند.

ترسازها

تركيب هايي وجود دارند كه وقتي در يك مايع حل مي شوند كشش سطحي آن مايع يا كشش بين وجهين ميان دومايع اختلاط ناپذير پايين يك مايع ويك جامد كاهش پيدا مي كند . كارايي وتاثير آنها بستگي به ساختمان شيميايي آنها دارد و شمار زيادي از اين تركيب ها شناخته شده هستند .

هنگامي كه از يك تر ساز براي توليد يك امولسيون استفاده مي شود بطوريكه دو مثال زير آورده شده است كه آن به عنوان يك عامل امولسيونه طبقه بندي شده است .

مناسب بودن ترساز براي اين هدف وابسته به ارزش HLB است .

ارزش HLB: يك مولكول تر ساز شامل 2 گروه هيدروفيليك وليپوفيليك (‌هيدروفابيك ) است و ارزش HLB نسبت بين اين گروههاست كه خواص اموسيونه تر سازها راكنترل مي كند .

اين ارزش ها از راه تجربي در اين گروهها توسط ديويس و رديالتعيين شده است . بعضي از اين ارزش ها در جدول پايين آورده شده اند .

استفاده از اين ميزان اعداد و ارقام HLB يا هيدرو فيليك / ليپوفيليك مي‌تواند ، بااستفاده از عبارت زير بر آورد شود .

7+(گروههاي ليپوفيليك)-(گروههاي هيدروفيليك

هماهنگي بسيار خوبي بين ارزش بر آورد شده از راه تئوري وتجربي حاصل مي شود .

ارتباط بين ارزش HLB ومصرف كاربردي مواد پاك كننده در جدول
2-19 نشان داده شده است .

درعمل ارزش HLB در انتخاب امولسيونه كننده ها مفيد است اما مواد در پاك كننده ها كم اهميت تراست .

نرخ پيوستگي

نرخ پيوستگي

يك رابطه جالب فيزيكي شيميايي بين ارزش HLB و پايداري امولسيون توسط ديويس ورديال نشان داده شده است .

به مقدار آب در امولسيون روغن و به مقدار روغن در امولسيون آب وابسته است.

ترسازها به 4 گروه اصلي با نام هاي ، آنيوني غيريوني ، كاتيوني ، و آمفوليتي طبقه بندي مي شوند عموما آنيون ها بيشترين استفاده را به عنوان عامل امولسينه دارند . دسته ديگر در مرطوب ساختن و پراكنده سازي رنگدانه و براي منظورهاي خاصي استفاده مي شوند .

ترسازهاي آنيوني

متداول ترين نمونه ها نمكهاي فلزي قليايي زنجيره صحيحي از كربوكسيل يا اسيد هاي سولفونيك بين 11 تا 17 اتم كربن هستند لوريت سديم نمونه اي واقعي است كه وقتي در آب حل مي شود يونيزه مي گردد .

كه به ماهيت قطبي آنيون وابسته است از گروه هيدروفيليك ( كشش آب ) وهيدروناييك يا زنجيره هيدروكربن ليپوفيليك ( رانش آب ياكشش روغن ) تشكيل شده است آنيونها فقط در غلظت خيلي پايين با ميسل ها تركيب مي‌شوند . ( شكل 2-19 كه آنيونها بشكل نمايش داده مي شوند )

هيدروكربن به درون وگروههاي كربوكسيل به طرف بيرون آب هدايت مي‌شوند .